Ver weg, maar altijd dichtbij

15 januari 2024

Een jaar geleden moest het gezin afscheid nemen van hun moeder. De oudste dochter ging op zoek naar een blijvende herinnering aan haar moeder, maar ook tevens aan haar vader, overleden in 1999. Op verzoek van moeder zijn de stoffelijke resten opgegraven en gecremeerd.

Elk afscheid betekent het begin van een herinnering, maar hoe ga je hier vorm aan geven? Er werd, vrijblijvend, een afspraak gemaakt met onze nazorgconsulente/adviseuse Diny van der Kroon. Samen kwamen ze tot een tastbare herinnering.

De mogelijkheid bestaat om bestaande sieraden, om te smelten tot een eigen, handgemaakt ontwerp. Op een ring van moeder was een blad zichtbaar. Deze vorm had moeder indertijd niet voor niets laten maken, en zo kwam het ontwerp tot stand.

Het goud werd omgesmolten tot een blad, waarin de vingerafdruk van haar moeder werd verwerkt. De twee diamanten staan symbool voor haar ouders en daar tussen een klein kamertje voor de as van beide ouders.

Een tastbare nagedachtenisvorm is geboren. Haar ouders zijn ver weg, maar altijd dichtbij.

Anita Raemaekers-van Driel
Uitvaartverzorger Annora

Dit verhaal is gepubliceerd met goedkeuring van de nabestaanden.