Een zee van rode rozen

19 januari 2024

Al tijdens het eerste gesprek, waarin de uitvaartwensen worden besproken, geeft meneer aan dat de kist van zijn overleden vrouw bedekt moet zijn met rode rozen; veel rode rozen. Ik neem contact op met de bloemist en leg uit wat de bedoeling is. Op de dag van de uitvaart bezorgt de bloemist een werkelijk prachtig stuk: 200 rode rozen, met daartussen wat groen gestoken. Het is als een zee van rode rozen, waardoor het deksel nauwelijks nog zichtbaar is. Iedereen is diep onder de indruk.
Dan vertelt meneer dat hij na afloop van de koffietafel alle aanwezigen een rode roos wil meegeven, als aandenken aan zijn overleden vrouw. Wat spreekt hier oneindig veel liefde uit. Als de koffiekamer leeg is en ook de naaste familie vertrekt, schudt meneer mij de hand en geeft hij mijn collega en mij ook een roos. Omdat alles zo goed geregeld is en hij de begeleiding zo op prijs heeft gesteld. Daar worden we even stil van; wat een bijzonder en lief gebaar.
Met de rode roos in mijn hand begeleid ik meneer naar buiten en kijk hem nog even na.
Wat is mijn werk toch mooi…

Wencke Niks
Uitvaartverzorger

Dit verhaal is gepubliceerd met goedkeuring van de nabestaanden.