Op een donderdagmiddag ga ik naar de familie in verband met het overlijden van hun moeder. Vader is enkele jaren geleden overleden en omdat het toen zo fijn verzorgd was, was het voor het gezin vanzelfsprekend om naar Annora te bellen.
Wanneer ik opnieuw word gevraagd om een familie bij te staan na het verlies van hun vader, voel ik me vereerd. Samen met zijn kinderen organiseer ik een herdenkingsbijeenkomst die zijn leven en bijzondere wens om zijn lichaam aan de wetenschap te schenken, eert.
Al tijdens het eerste gesprek, waarin de uitvaartwensen worden besproken, geeft meneer aan dat de kist van zijn overleden vrouw bedekt moet zijn met rode rozen; veel rode rozen.
